این روزها خبر شکستن قفل پولهای ایران در عراق شنیده میشود؛ البته این پولها بنا نیست به صورت اسکناس یا اعتبار در اختیار ایران قرار گیرند. طبق توافقی که عراق با ایران انجام داده، البته با اجازه و موافقت آمریکا، قرار است بغداد بخشی از پول بلوکه شده تهران را پرداخت کند. رویترز به نقل از یک منبع آگاه در وزارت خارجه عراق نوشته این پولهای آزاد شده، قرار است فقط «صرف هزینههای زائران ایرانی و مواد غذایی وارداتی ایران» شود؛ خریدهایی که در برخی منابع خبری، «کالاهای بشردوستانه» خوانده شده است.
این توافق در پی دیدار وزرای خارجه عراق و آمریکا و مجوز «فدرال رزرو ایالات متحده» حاصل شده است.
یحیی آل اسحاق رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و عراق هم، در گفتوگویی درباره «آزادسازی بخشی از منابع ایران» گفته که «عراق حدود ۷ تا ۸ میلیارد دلار به ایران بدهی دارد که طبق شنیدهها ۲.۷ میلیارد دلار از این منابع آزاد شده و بخشی از آن در اختیار سازمان حج و بخشی هم برای کالاهای اساسی تخصیص پیدا کرده است».
این بدهیهای عراق به ایران، بابت صادرات گاز و برق به این کشور است.
پرداخت هزینههای زائران حج تمتع ۱۴۰۲، از این منابع، باعث شده تا این سوال پیش آید که حجاج چه میزان هزینه دارند و این هزینه با چه قیمتی و چگونه محاسبه میشود.
در سال جاری دولت سعودی سهمیه ایران برای حج را ۸۷ هزار و ۵۵۰ نفر تعیین کرده است.
خبرگزاری فارس ۱۱ اردیبهشت خبر داده بود که هزینه قربانی در حج ۱۴۰۲ با دلار حدود ۳۰ هزار تومان محاسبه میشود. عربستان هزینه قربانی را ۱۹۲ دلار آمریکا اعلام کرده که بنا بر این خبر، ۵ میلیون و ۹۰۰هزار تومان از حجاج دریافت شده است؛ یعنی هر دلار ۳۰هزار و ۷۰۰ تومان.
اگر قیمت دلار بازار آزاد ۵۰هزار تومان محاسبه شود، تفاوتی حدود ۲۰ هزار تومانی(۱۹هزار و ۳۰۰تومان) در هر دلار وجود دارد. یعنی با قیمت دلار بازار آزاد، هزینه هر قربانی باید ۹ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان است. به عبارت دیگر روی هر قربانی، ۳میلیون و ۷۰۵ هزار و ۶۰۰ تومان تفاوت قیمت میشود؛ و بر اساس قیمت اعلامی خبرگزاری فارس، هر قربانی ۳ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان تفاوت.
تعداد حجاج ایرانی که امسال به بیتالله الحرام مشرف میشوند، ۸۷ هزار و ۵۵۰ نفر است.
اگر تفاوت روی هزینه قربانی، همین ۳ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان در نظر گرفته شود، حدود ۳۲۳ میلیارد و ۹۳۵ میلیون تومان تفاوت هزینهی قربانی با قیمت دولتی و قیمت بازار آزاد دلار میشود.
اگر همین رقم مابهالتفاوت به نرخ بازار آزاد با قیمت ۵۰ هزار تومان برابر هر دلار حساب شود، حدود ۶ میلیون و ۵۰۰ هزار دلار میشود؛ به عبارت دیگر فقط در فقرهی قربانی کردن حجاج، دولت ۶.۵ میلیون دلار سوبسید به افرادی که حج رفتهاند اعطا کرده است.
حالا بماند که هزینههای حجاج در حج تمتع ۱۴۰۲، بنا به نوشته خبرگزاری فارس، به دلار با قیمت ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومان محاسبه شده است.
با توجه به گفتههای معاون سازمان حج و زیارت هزینه حج تمتع هر نفر در سال ۱۴۰۲، حداقل ۱۰۹ میلیون تومان و حداکثر ۱۳۹ میلیون تومان محاسبه شده است.
حالا اگر متوسط این اعداد درنظر گرفته شود، میشود ۱۲۴ میلیون تومان. این رقم در صورتی که بر دلار ۲۸ هزار و ۵۰۰ تومانی که نرخ اعلامی خبرگزاری فارس برای محاسبه هزینههای حجاج است تقسیم شود، میشود حدود ۴ هزار و ۳۵۰ دلار آمریکا به صورت متوسط، به ازای هر نفر.
مابهالتفاوت این مقدار با درنظر گرفتن دلار آزاد به قیمت ۵۰هزار تومان، که ۲۱ هزار و ۵۰۰ تومان است؛ به عبارت دیگر هر نفر به طور متوسط ۴ هزار و ۳۵۰ تا، ۲۱ هزار و ۵۰۰ تومان یارانه دولتی گرفته است؛ یعنی ۹۳ میلیون و ۵۲۵ هزار تومان.
در صورتی که این رقم در تعداد حجاج ضرب شود، هزینهای که دولت برای تمتع ۱۴۰۲ به صورت یارانه پنهان در اختیار حجاج گذاشته مشخص میشود: ۸ هزار و ۱۸۸ میلیارد و ۱۱۳ میلیون و ۷۵۰ هزار تومان که با محاسبه ارز آزاد، میشود چیزی حدود ۱۶۳ میلیون و ۷۶۲ هزار و ۲۷۵ دلار آمریکا.
البته خبرگزاری فارس مشخص نکرده که آیا هزینه قربانی در هزینههای کلی محاسبه شده یا خیر؛ ولی بخش اصلی یارانه پنهان حج، همین رقم ۱۶۳ میلیون دلاری است که تازه به نرخ بازار آزاد حساب شده است.
در فتواهای بیشتر مراجع تقلید، از لزوم «استطاعت» فرد برای انجام حج سخن گفته شده است. به غیر از استطاعت جسمی، بر استطاعت مالی نیز تاکید شده است؛ به نحوی که حاجی برای انجام فریضه حج، نیازمند کسی نباشد و پس از برگشتن از حج، بتواند از پس خرج و مخارج خود برآید.
امام خمینی در تحریر الوسیله چنین فتوا داده است: «وجود چیزی که عائله انسان تا مراجعت وی از حج با آن امرار معاش کند، در استطاعت شرط است، و بنابر اقوی مقصود از عائله کسانی هستند که عرفا نفقه آنها بر او لازم باشد اگر چه شرعا واجب النفقة او نباشد».
در توضیح این بخش آمده که «رجوع به کفایت شرط دیگری است که بر اساس آن وجوب حج به هیچ وجه مشتلزم محتاج خلق شدن و دست نیاز به سوی دیگران دراز نمودن بعد از مراجعت نمیباشد؛ و امام خمینی بر خلاف بعض از فقهاء بدان قائل بوده و آن را در وجوب حج لازم و معتبر میداند.
این فتوا که به لحاظ اجتماعی و وضعیت اقتصادی و وضع و حال مردم با اصل کرامت انسان و حفظ و پاسداری از آن سازگاری بیشتری دارد».
در همان کتاب، امام خمینی در این مورد نوشته است که «رجوع به کفایت یعنی این که: شخص بعد از برگشت و مراجعت از حج، کاری یا چیزی که زندگی او را کفایت میکند داشته باشد، از قبیل تجارت، کشاورزی، صنعت، یا منافع ملکی مانند باغ و دکّان و مانند اینها، بطوری که بعد از برگشتن نیازمند دست دراز کردن جلوی مردم نباشد و به مشقت و سختی و حرج نیفتد».
به این ترتیب مشخص نیست که دستاندرکاران با چه منطق و استدلالی چندین میلیون دلار برای حاجیانی که باید شخصا و بدون کمک دولت مستطیع باشند، سوبسید داده است.
ویدیو:
سرنوشت دختر علوم تحقیقات
در دارالخلافه با بهزاد یعقوبی
مرز حریم خصوصی و عرصه عمومی کجاست؟